Een zware dag - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Jessica Doldersum - WaarBenJij.nu Een zware dag - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Jessica Doldersum - WaarBenJij.nu

Een zware dag

Blijf op de hoogte en volg Jessica

26 Maart 2015 | Nepal, Kathmandu

Het was vandaag emotioneel gezien een zware dag. Op het moment van schrijven ben ik nog steeds erg ontdaan van deze dag.

Eldery Home
We hebben de gebruikelijke dingen gedaan als vloer vegen, bedden opmaken en afwassen. Maar we mochten vandaag ook bakstenen verplaatsen van de ene verdieping naar de andere. Dit was best zwaar werk.
Ook heb ik vandaag gepraat, met behulp van onze begeleider, met een oude dame. Ze wou graag weten of ik getrouwd was en of ik al kinderen had. Natuurlijk is dat nog niet zo, maar toen ik haar dat vertelde was ze geschokt. Ze vroeg zich af of dit nog wel zou goedkomen. We hebben hier om gelachen. Ze vertelde ooo dat haar moeder was vermoord en dat ze zich niet prettig voelt in dit huis. Ze kijkt er naar uit om naar boven te gaan. Hier moest ik wel even van slikken, want dat klinkt wel heel erg raar. Maar ze had het er verder niet meer over. Ook ben ik uitgelachen door 1 dame. Ze vond dat ik het niet goed deed en wanneer ik het probeerde moest ze lachen. :)

Orphanage
Vandaag was ik hier met een dubbel gevoel. Aan de ene kant was het een super gevoel. Ik heb echt genoten van de kinderen. Ze kregen vandaag crème van Rachel, omdat het haar laatste dag was. De kinderen vonden de crème geweldig. Ook ik heb een behandelijg moeten ondergaan van de kinderen. Er was 1 meisje die dat deed. Mijn armen, handen en gezicht werden ingesmeerd. En terwijk dat gebeurde kreeg ik er meteen een kleine massage bij. En dat kon dat meisje echt goed.
Ook mijn haren viel in de smaak bij de kinderen. Ze speelde er graag mee en maakten steeds nieuwe kapsels. Dit deden ze onder andere met het water dat uit de lucht kwam vallen. Het regende die middag namelijk ontzettend hard.
Maar tegelijkertijd zag ik ook die andere kant. De kinderen tegenover mij waren erg rustig en konden niet lachen. Ook niet als iemand van de groep met ze ging praten of probeerde te spelen. Ze wende hun hoofd af en konden nog steeds niet lachen. Ook waren de kinderen erg moe en wouden ze maar al te graag slapen. Ik had het erg moeilijk om te zien dat ze geen plezier konden maken. Ik hield het niet droog en moest even bij de kinderen wegstappen. Het is erg moeilijk om te zien dat ze geen plezier kunnen maken.
Uiteindelijk gingen we daar weg en voelde ik me nog steeds verdrietig. Zelfs als ik dit aan het schrijven ben.


De komende twee dagen ga ik naar Chitwan toe. Dit is een nationaal park. Zover ik weet gaan we daar door de jungle lopen en gaan we met een kano varen, maar we zullen wel zien. Ik ben erg blij met dit uitstapje, even weg van hier.

Ooh en pap en mam, jullie kunnen me vandaag alleen via skype berichten sturen, want mijn telefoon wil geen verbinding maken met jnternet. Ik heb skype op mijn tablet ;)

  • 26 Maart 2015 - 22:10

    Albert En Jenny :

    Hoi Jessica, een heftig verhaal, vooral als iemand je verteld dat zij graag naar hier boven wil en zich niet lekker voelt in het tehuis. Ook heftig dat er kinderen zijn die niet meer kunnen lachen en plezier maken. Wij hopen dat je morgen een fijne en ontspannen dagje hebt.
    De groetjes van ons 2een

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jessica

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 208
Totaal aantal bezoekers 7247

Voorgaande reizen:

15 Maart 2015 - 12 April 2015

Vrijwilligerswerk in Nepal

15 Maart 2016 - 15 April 2013

Emigreren met Activity International

Landen bezocht: