Nationaal natuurpark Chitwan en nieuwe start proje
Door: Jessica Doldersum
Blijf op de hoogte en volg Jessica
30 Maart 2015 | Nepal, Kathmandu
27 maart 2015
De bus vertrok vroeg op weg naar Chitwan. De reis duurde zes uur. Nadat we waren aangekomen regende het al behoorlijk hard, maar toen we op het punt stonden te vertrekken voor een boottocht kwam het met bakken uit de lucht vallen. Hierop werd besloten dat we nog even moesten wachten. Na een uur gewacht te hebben klaarde het eindelijk op en konden we met de boot weg. De tocht duurde 40 minuten en onderweg begon het weer een beetje te regenen. Dit mocht de pret niet drukken, want de natuur is echt geweldig mooi en er waren veel vogels te zien. We hebben zelfs twee krokodillen in het water gespot.
Na de boottocht zijn we gaan wandelen door de jungle, op zoek naar dieren.
De eerste vonden we al vrij snel bij de rivier. Het was een neushoorn en hij was niet zo vrolijk. Een paar keer moesten we weglopen, omdat hij dichterbij kwam. Het was wel ontzettend cool om hem te zien. Later hebben we nog apen, een pauw, reeën, zwijnen en olifanten gezien. Zelfs verse tijgersporen op een boom, best wel spannend. De olifanten die we hebben gezien waren in een broedcentrum. Aan het einde van de tocht kwam het weer met bakken uit de lucht vallen.
'S avonds zijn we naar een traditionele dansvoorstelling geweest. Dit was niet zo heel erg leuk, maar voor 1 keer was het goed. Aan het einde mochten we ook meedoen. Ik heb als enige van de groep meegedaan met de dans. Dit was erg grappig.
28 maart 2015
In de morgen hebben 2 mensen de olifantenrit gedaan en heeft de rest een ochtendwandeling gedaan. Het was een rustige wandeling en we konden ook rustig wakker worden. Hierna kregen we een heerlijk ontbijt en konden we beginnen aan de terugreis naar Kathmandu.
Terug in Kathmandu ben ik samen met Yvette en Claudia naar Pashupati geweest. Dit is de plek waar ze de mensen verbranden als ze dood zijn. Het was erg druk die dag en ik ga er later nog een keer terug. Ook heb ik het ziekenhuis van binnen gezien omdat iemand van de groep was aangevallen door een hond. Gelukkig hoefde er niks te gebeuren en konden we gezellig met de rest naar The Bakery Cafee. We hebben wat gedronken met elkaar. Uiteindelijk ben ik met Lina en Bishal in Thamel geëindigd voor een leuke avond.
29 maart 2015
De projectweek is weer begonnen. We zijn weer naar de New Eldery Home geweest, maar er was weinig te doen en we mochten ook niet alles doen van de staff daar. Met de groep hebben we uiteindelijk besloten dat we hier niet meer heengaan, omdat ze het zonder ons prima kunnen redden. We gaan vanaf morgen naar de Old Eldery Home.
'S middags stond het weeshuis weer op het programma. We gingen naar de speelplek toe, maar daar waren ze niet. We moesten dus naar het grote huis en dat is niet leuk, want daar mag je vrij weinig doen.
Daar aangekomen mochten we met de kleintjes buitenspelen als we maar zachtjes deden. Dit ging erg goed. De kinderen hadden veel plezier en lachten veel. Zelfs een jongetje wat normaal gesproken niet lacht heb ik zien lachen toen hij met mij speelde. Maar toen kwam de de moeder van het huis thuis. Het was gedaan met de pret, de kinderen stopten meteen met spelen, praten en lachen. Ze moesten naar binnen toe en de moeder ging tegen ons schreeuwen. Ze zei dat we te luid speelden en dat we het niet goed deden. Ze was erg boos. De rest stond er naast en zei niks, zelfs de begeleider vanuit ons huis zei niks. Ik vond dat ik wat moest zeggen tegen haar en was ook boos op haar. Maar ze luisterde niet naar mij. Ik heb mijn spullen gepakt en ben weggegaan. Ik wou daar niet langer blijven, ik vond het allemaal erg oneerlijk naar de kinderen toe.
Terug in het huis hebben we erover gepraat en is besloten dat we niet meer naar dit weeshuis gaan. Er zijn al meerdere dingen fout gegaan daar. Vanaf morgen gaan we naar een andere plek toe. Het schijnt daar beter te gaan met de behandeling naar de kinderen toe. Ik ga het meemaken.
Het was weer een lang verhaal, maar als de WiFi hier uitvalt kan je niks posten. Nog twee weken en ik ben weer in Nederland. De tijd gaat zo ontzettend snel en ik wil nog zoveel doen. Maar het leukste is dit weekend. Ik ga met een aantal mensen bungeejumpen en raften. Ik kijk er nu al naar uit.
Ta Ta
De bus vertrok vroeg op weg naar Chitwan. De reis duurde zes uur. Nadat we waren aangekomen regende het al behoorlijk hard, maar toen we op het punt stonden te vertrekken voor een boottocht kwam het met bakken uit de lucht vallen. Hierop werd besloten dat we nog even moesten wachten. Na een uur gewacht te hebben klaarde het eindelijk op en konden we met de boot weg. De tocht duurde 40 minuten en onderweg begon het weer een beetje te regenen. Dit mocht de pret niet drukken, want de natuur is echt geweldig mooi en er waren veel vogels te zien. We hebben zelfs twee krokodillen in het water gespot.
Na de boottocht zijn we gaan wandelen door de jungle, op zoek naar dieren.
De eerste vonden we al vrij snel bij de rivier. Het was een neushoorn en hij was niet zo vrolijk. Een paar keer moesten we weglopen, omdat hij dichterbij kwam. Het was wel ontzettend cool om hem te zien. Later hebben we nog apen, een pauw, reeën, zwijnen en olifanten gezien. Zelfs verse tijgersporen op een boom, best wel spannend. De olifanten die we hebben gezien waren in een broedcentrum. Aan het einde van de tocht kwam het weer met bakken uit de lucht vallen.
'S avonds zijn we naar een traditionele dansvoorstelling geweest. Dit was niet zo heel erg leuk, maar voor 1 keer was het goed. Aan het einde mochten we ook meedoen. Ik heb als enige van de groep meegedaan met de dans. Dit was erg grappig.
28 maart 2015
In de morgen hebben 2 mensen de olifantenrit gedaan en heeft de rest een ochtendwandeling gedaan. Het was een rustige wandeling en we konden ook rustig wakker worden. Hierna kregen we een heerlijk ontbijt en konden we beginnen aan de terugreis naar Kathmandu.
Terug in Kathmandu ben ik samen met Yvette en Claudia naar Pashupati geweest. Dit is de plek waar ze de mensen verbranden als ze dood zijn. Het was erg druk die dag en ik ga er later nog een keer terug. Ook heb ik het ziekenhuis van binnen gezien omdat iemand van de groep was aangevallen door een hond. Gelukkig hoefde er niks te gebeuren en konden we gezellig met de rest naar The Bakery Cafee. We hebben wat gedronken met elkaar. Uiteindelijk ben ik met Lina en Bishal in Thamel geëindigd voor een leuke avond.
29 maart 2015
De projectweek is weer begonnen. We zijn weer naar de New Eldery Home geweest, maar er was weinig te doen en we mochten ook niet alles doen van de staff daar. Met de groep hebben we uiteindelijk besloten dat we hier niet meer heengaan, omdat ze het zonder ons prima kunnen redden. We gaan vanaf morgen naar de Old Eldery Home.
'S middags stond het weeshuis weer op het programma. We gingen naar de speelplek toe, maar daar waren ze niet. We moesten dus naar het grote huis en dat is niet leuk, want daar mag je vrij weinig doen.
Daar aangekomen mochten we met de kleintjes buitenspelen als we maar zachtjes deden. Dit ging erg goed. De kinderen hadden veel plezier en lachten veel. Zelfs een jongetje wat normaal gesproken niet lacht heb ik zien lachen toen hij met mij speelde. Maar toen kwam de de moeder van het huis thuis. Het was gedaan met de pret, de kinderen stopten meteen met spelen, praten en lachen. Ze moesten naar binnen toe en de moeder ging tegen ons schreeuwen. Ze zei dat we te luid speelden en dat we het niet goed deden. Ze was erg boos. De rest stond er naast en zei niks, zelfs de begeleider vanuit ons huis zei niks. Ik vond dat ik wat moest zeggen tegen haar en was ook boos op haar. Maar ze luisterde niet naar mij. Ik heb mijn spullen gepakt en ben weggegaan. Ik wou daar niet langer blijven, ik vond het allemaal erg oneerlijk naar de kinderen toe.
Terug in het huis hebben we erover gepraat en is besloten dat we niet meer naar dit weeshuis gaan. Er zijn al meerdere dingen fout gegaan daar. Vanaf morgen gaan we naar een andere plek toe. Het schijnt daar beter te gaan met de behandeling naar de kinderen toe. Ik ga het meemaken.
Het was weer een lang verhaal, maar als de WiFi hier uitvalt kan je niks posten. Nog twee weken en ik ben weer in Nederland. De tijd gaat zo ontzettend snel en ik wil nog zoveel doen. Maar het leukste is dit weekend. Ik ga met een aantal mensen bungeejumpen en raften. Ik kijk er nu al naar uit.
Ta Ta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
